Imiesłów czasu przeszłego może być zastosowany w funkcji czasownika jak i przymiotnika:

1. Funkcja czasownika

Imiesłów tworzymy poprzez przyłączenie do tematu czasownika końcówki -t lub -et.
Imiesłów czasu przeszłego w funkcji czasownika jest traktowany orzecznikowo i dlatego nie ulega odmianie i pozostaje w niezmiennej formie.
Przykład:
Vi er rejst på ferie. – Pojechaliśmy na urlop.

2. Funkcja przymiotnika

Tutaj działa tak jak w przypadku zwykłych przymiotników rozróżnienie na przymiotniki w roli przydawki i w roli orzecznika.

1. imiesłów w funkcji przymiotnika przydawkowego
   Jeśli imiesłów pełni rolę przydawki czyli stoi przed rzeczownikiem, pozostaje w nieodmiennej formie.
   Imiesłów zostaje dopasowany.
   • -et ► -ede
     Imiesłowy zakończone na -et , funkcjonują jak przymiotniki zakończone na -et:
     Końcówka -et zmienia się więc w formie określonej i w l. mn. na -ede.
     W formie nieokreślonej końcówka nie ulega zmianie.
   • -et ► -en / -ne
     W języku duńskim jest kilka nieregularnych czasowników, których imiesłów czasu przeszłego kończy się w Neutrum na -et, w nieokreślonej formie Utrum na -en jak i w określonej formie Utrum i l.mn. na -ne.
   • -t ► -te
     Tutaj imiesłów orientuje się na przymiotnikach zakończonych na -t:
     W formie określonej i w l. mn. Otrzymuje jeszcze dodatkowo -e do końcówki -t.
     W formie niekreślonej końcówka imiesłowu nie ulega zmianie.
2. imiesłów w funkcji przymiotnika orzecznikowego
   Imiesłów użyty orzecznikowo występuje najczęściej w kombinacji z czasownikiem posiłkowym være.