Tworzenie liczby mnogie można podzielić na trzy kategorie:

• liczba mnoga z końcówką -er lub -r
• liczba mnoga z końcówką -e
• brak końcówki

Liczba mnoga z końcówką -er lub -r dotyczy:

• prawie wszystkich rzeczowników zakończonych na akcentowaną lub nieakcentowaną samogłoskę.
• wielosylabowych rzeczowników zakończonych na -skab lub -hed.
• wielu jednosylabowych rzeczowników zakończonych spółgłoska.
• wielosylabowych rzeczowników obcego pochodzenia.

Przykład:
końcówka l. mn. -er:
en blomst – kwiat
blomster – kwiaty
Końcówka l. mn. -r:
en rose – róża
roser – róże*
 
*Jeśli rzeczownik w l. poj. zakończony jest już na -e, to w l.mn rzeczownik otrzymuje końcówkę -r.

Uwaga:
Rzeczowniki zakończone na nieakcentowane sylaby -er-, -en lub -el tracą -e i otrzymują końcówkę liczby mnogiej -er.
W l. mn. zanika przy tym – jeśli w ogóle występuje w l. poj. – podwójna spółgłoska.

Przykład:
en gaffel – widelec
gafler – widelce

Uwaga:
Osobliwością języka duńskiego jest też wymiana samogłoski tematu niektórych rzeczowników przy tworzeniu liczby mnogiej na -er.
Dodatkowo działają tu wyżej opisane reguły dotyczące podwojenia spółgłoski i zaniku w temacie końcówki-e w liczbie mnogiej.
 
Przykład:
en fod – stopa
fødder – stopy

Liczba mnoga z końcówką -e

Niektóre rzeczowniki otrzymują w liczbie mnogiej końcówkę -e.
Do tej grupy należą:

• wiele jednosylabowych rzeczowników zakończonych spółgłoską.
  Przykład:
  en stol – krzesło
  stole – krzesła
• rzeczowniki zakończone na nieakcentowane -er lub -el.
  Przykład:
  en finger – palec
  fingre – palce
• rzeczowniki zakończone na -(n)ing lub -dom.
  Przykład:
  en udlænding – obcy
  udlændinge – obcy

Rzeczowniki bez końcówki w liczbie mnogiej

Istnieje mała grupa rzeczowników, która w liczbie mnogiej nie posiada końcówki.
Rzeczowniki w liczbie pojedynczej i mnogiej ma te samą formę.

Przykład:
sko / sko – but / buty
sprog / sprog – język / języki
år / år – rok / lata
gås / gæs – gęś / gęsi
barn / børn – dziecko / dzieci
rejsende / rejsende – podróżny / podróżni

Uwaga:
Niektóre rzeczowniki stanowią wyjątek od reguły.
 
Przykład:
en bror / brødre – brat/ bracia

Przegląd sposobów tworzenia liczby mnogiej w j.duńskim: