Stopień wyższy

• tworzony jest poprzez dodanie końcówki -ere

Stopień najwyższy

• tworzony jest poprzez końcówkę -est
• tworzony jest poprzez końcówkę -re lub -st, jeśli forma podstawowa zakończona jest na nieakcentowane -e

Przykład:
kort, kortere, kortest – krótki, krótszy, najkrótszy

Niektóre przymiotniki tworzą stopień wyższy z mer(e) (bardziej), a stopień najwyższy z mest (najbardziej).
Takiemu stopniowaniu podlegają przede wszystkim trój - lub więcej - sylabowe przymiotniki, przymiotniki zakończone na -isk, -sk lub -et, przymiotniki obcego pochodzenia, imiesłowy.
 
Przykład:
attraktiv, mere attraktiv, mest attraktiv – atrakcyjny, atrakcyjniejszy, najatrakcyjniejszy

Przymiotnik w stopniu wyższym w języku duńskim ma tylko jedną formę, natomiast w stopniu najwyższym rozróżniamy między forma określoną i nieokreśloną, liczba gramatyczna nie wpływa jednak na formę przymiotnika.
W funkcji przydawki występuje forma określona z -e, w funkcji orzecznikowej forma nieokreślona.
 
Przykład:
den korteste nederdel – krótka spódnica
Din nederdel er den korteste. – Spódnica jest najkrótsza.