W języku szwedzkim występuje pięć grup deklinacyjnych:

1. Grupa: liczba mnoga zakończona na -or

Charakterystyka:

• wiele en-wyrazów, których końcówka w l. poj. to nieakcentowane -a
• niektóre en-wyrazy, które nie kończą się na -a

Tworzenie liczby mnogiej:

• rzeczowniki w formie nieokreślonej w liczbie mnogiej kończą się na -or
• rzeczowniki w formie określonej w liczbie mnogiej kończą się na -orna
• przy tworzeniu liczby mnogiej zanika -a (końcówka z l. poj.)

2. Grupa: liczba mnoga zakończona na -ar

Charakterystyka:

• jednosylabowe en-wyrazy zakończone spółgłoską
• en-wyrazy zakończone na -e
• en-wyrazy zakończone na -el, -en, -er, -dom, -ing, -lek

Tworzenie liczby mnogiej:

• rzeczowniki w formie nieokreślonej w liczbie mnogiej kończą się na -ar
• rzeczowniki w formie określonej w liczbie mnogiej kończą się na -arna
• przy tworzeniu liczby mnogiej zanika -e (końcówka z l. poj.)
• czasami w temacie wyrazu ma miejsce wymiana samogłoski: „o“ na „ö“ lub „a“ na „ä“.

3. Grupa: liczba mnoga zakończona na-(e)r

Charakterystyka:

• jednosylabowe en-wyrazy zakończone na spółgłoskę
• rzeczowniki zakończone na spółgłoskę
• niektóre rzeczowniki, które są zapożyczeniami z obcego języka
• niektóre rzeczowniki zakończone na samogłoskę

Tworzenie liczby mnogiej:

• rzeczowniki w formie nieokreślonej w liczbie mnogiej kończą się na -er
• rzeczowniki w formie określonej w liczbie mnogiej kończą się na -erna
• rzeczowniki zakończone na samogłoskę, w formie nieokreślonej w liczbie mnogiej kończą się tylko na -r
• rzeczowniki zakończone na samogłoskę, w formie określonej w liczbie mnogiej kończą się tylko na -rna
• czasami w temacie wyrazu ma miejsce wymiana samogłoski: „a“ na „ä“ lub „o“ na „ö“



4. Grupa: liczba mnoga zakończona na -n

W czwartej grupie znajdują się wyłącznie ett-wyrazy (Neutra).

Charakterystyka:

• rzeczowniki zakończone na nieakcentowaną samogłoskę
• niektóre ett-wyrazy z końcówką -ande lub -ende

Tworzenie liczby mnogiej:

• rzeczowniki w formie nieokreślonej w liczbie mnogiej kończą się na -n
• rzeczowniki w formie określonej w liczbie mnogiej kończą się na -na, rzadziej na -n



5. Grupa: Końcówki w liczbie mnogiej są identyczne z końcówkami w liczbie pojedynczej

Rzeczowniki należące do tej grupy to zarówno Neutra (ett-słówka), jak i Utra (en-słówka).

Charakterystyka:

• ett-słowa zakończone spółgłoską
• en-słowa zakończone na -ande lub -are enden
• jednosylabowe en -słowa

Tworzenie liczby mnogiej:

• rzeczowniki w formie nieokreślonej w liczbie mnogiej mają tę samą końcówkę co w liczbie pojedynczej
• rzeczowniki w formie określonej w liczbie mnogiej kończą się na -en