Przymiotnik w funkcji przydawki

Przymiotnik w tej funkcji stoi bezpośrednio przed rzeczownikiem i określa go bliżej.
W tym wypadku przymiotnik z rzeczownikiem występują nierozdzielnie.

1. Mocna deklinacja przymiotnika (forma nieokreślona)

Mocne przymiotniki orientują się w swojej formie na rodzaju i liczbie określanego przez nich rzeczownika.
W ten sposób można rozróżnić trzy formy występowania rzeczownika:

2. Słaba deklinacja przymiotnika (forma określona)

Tutaj przymiotnik przybiera tylko jedną formę.
Słaba (określona) forma przymiotnika jest identyczna z formą mocną przymiotnika (nieokreśloną) w liczbie mnogiej.
Przymiotniki otrzymują końcówkę -e.
Rodzajnik określony stoi przed przymiotnikiem, który z kolei stoi przed rzeczownikiem do którego odnosi się rodzajnik.

Zastosowanie:
a) po rodzajniku określonym
b) po poprzedzającym przymiotnik genitivie
c) po zaimkach dzierżawczych
d) w tytułowaniu, w wołaczu, w charakteryzujących przymiotnikach i w nazwach miejscowości