Μαζί με τον παρελθοντικό τύπο -di υπάρχει στα τουρκικά και ένας δεύτερος τύπος: Το παρελθόν, που δηλώνεται με τον τύπο -miş.
Αυτό ονομάζεται αόριστο παρελθόν.

Ο χρόνος αυτό σχηματίζεται σύμφωνα με τον ακόλουθο κανόνα:

Η κατάληξη αυτού του χρόνου ακολουθεί τη μεγάλη αρμονία των φωνηέντων. Προσθέτουμε στο θέμα του ρήματος είτε -miş, -müş, -mış είτε -muş.
Στο τέλος προσθέτουμε την προσωπική κατάληξη Τύπου 1.

*Παρατήρηση:
Με αυτή τη μετάφραση υπονοείται εδώ πως ο ομιλητής γνωρίζει τα γεγονότα του παρελθόντος μόνο ως “ακροατής” και δεν τα έχει ζήσει ο ίδιος.

Ο αρνητικός τύπος αυτού του χρόνου σχηματίζεται αν μετά το θέμα του ρήματος προσθέσουμε το αρνητικό μόριο -me ή -ma (της μικρής αρμονίας των φωνηέντων).

Σαν γενικό κανόνα μπορείτε να θυμάστε: